สำหรับชุมชนป้อมหก เทศบาลนครหาดใหญ่ ซึ่งถือได้ว่าเป็นชุมชนแออัดริมทางรถไฟ ที่คนมีรายได้น้อยใช้เป็นที่พักพิง
ทุกวันนี้ ยิ่งตั้งใจมอง ตั้งใจสังเกต ก็ยิ่งพบพื้นที่ที่ถูกซื้อทิ้งไว้ และกลายเป็นพื้นที่รกร้างอยู่มากมายในเมืองกรุง บางครั้งก็แอบคิดเล่นๆว่า ถ้าเปลี่ยนพื้นที่รกร้างเหล่านี้ให้กลายเป็นที่ปลูกผัก ผลไม้ทั้งหมด กรุงเทพอาจจะผลิตอาหารเลี้ยงตัวเองได้ โดยไม่ต้องเสียค่าขนส่งพืชผักผลไม้มาจากจังหวัดอื่น หรือประเทศอื่นไกลๆ ก็เป็นได้
อันที่จริง ได้นำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับสวนผักที่ช่วยสร้างความเป็นกลุ่ม สร้างความสัมพันธ์ และสร้างความเป็นชุมชนไปหลายครั้งแล้ว แต่หลังจากได้อ่านเรื่องราวของ Karl Linn นักภูมิสถาปัตยกรรม และ นักจิตวิทยาเด็ก ที่ได้พยายามสร้างความเป็นชุมชน ความเป็นเพื่อนบ้าน ( Building Commons and Community) ให้เกิดขึ้นโดยผ่านการทำสวนผักชุมชนในเมืองตั้งแต่ที่ Boston ไปจนถึง Berkeley ก็รู้สึกว่ามีประเด็นที่น่าสนใจ และอยากจะนำมาแบ่งปันเล่าสู่กันฟัง สวนผักโดยชุมชน เพื่อชุมชน สร้าง “ชุมชน” was last modified:…
เมื่อปีที่ผ่านมา โครงการสวนผักคนเมือง ได้ร่วมงานกับสำนักงานเขตดอนเมือง เพื่อช่วยกันสนับสนุน ส่งเสริมให้ชาวบ้านในชุมชนเขตดอนเมือง เปลี่ยนพื้นที่รกร้างในชุมชน ให้เป็นสวนผัก ด้วยความหวังว่า ชุมชนจะได้มีอาหารที่ดี มีคุณภาพ ไว้กินกันใกล้บ้าน สวนผักชุมชนบูรพา 7 ก็เป็นหนึ่งในสวนผักในเขตดอนเมืองที่เกิดขึ้นในปีนั้น
ลงพื้นที่เยี่ยมสมาชิกโครงการสวนผักคนเมืองปีนี้ แค่เดินผ่านสวน ซึ่งอยู่ไม่ไกลนักจากทางเข้าชุมชน แต่ยังไม่ทันได้เข้าไปชม สมาชิกโครงการก็ชวนให้เข้าไปนั่งคุยกันด้านในก่อน พร้อมกับลำเลียงกับข้าวกับปลามาต้อนรับ มองไปบนโต๊ะ มีอาหารเมนูผักมากมาย ทั้งชะอมชุมไข่ทอด มะเขือยาวชุบไข่ทอด แกงปลาดุกใบยอ น้ำพริกกะปิ กับผักลวกจิ้มหลายชนิด ไม่ว่าจะเป็นมะเขือเปราะ ดอกแค ยอดแค ไปจนถึงเพกาหรือลิ้นฟ้า ที่พวกเขาต่างพากันนำเสนอว่า นี่ผักในสวนทั้งนั้น ปลาดุกก็ปลาในบ่อ พื้นที่เล็ก แต่ผลผลิตไม่น้อย @บ้านเอื้ออาทรสวนพลูพัฒนา was last modified: September 4th, 2018…
เมื่อวันที่ 26-27 มีนาคม 2561 ที่ผ่านมา โครงการสวนผักคนเมือง มูลนิธิเกษตรกรรมยั่งยืนได้ร่วมจัดนิทรรศการในงานมหกรรมพันธุกรรมอีสาน- เบิ่งแญง อีสานมั่นยืน พลิกฟื้น มูนมัง
ถึงจะอยู่ตึกแถว และไม่มีที่ดิน แต่หนุ่มสาวกลุ่มโรงงานสมานฉันท์ ก็ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าการปลูกพืชผักสวนครัวไว้แบ่งทั้งสมาชิกในกลุ่มและเพื่อนบ้านในชุมชนให้ได้กินกันนั้น ไม่ใช่เรื่องที่ไกลเกินจริงอีกต่อไป